ورود مشکوک سومین دستگاه MRI به شهر ایلام
شاید اگر چند سال پیش کسی با خبر می‌شد که دانشگاه علوم پزشکی ایلام قصد ورود یک دستگاه ام‌آر‌آی را به استان دارد بسیار خوشحال می‌شد چرا که همه‌ی ما به خاطر داریم که آن زمان برای انجام یک ام‌آر‌آی، هم‌استانی‌های ما باید جانشان را کف دست گذاشته و راهی جاده‌های منتهی به تهران یا کرمانشاه یا خرم آباد یا اهواز می‌شدند. بعدها که با کش‌و‌قوس‌های فراوان و با مدیریت جهادی مدیران آن زمان اولین دستگاه ام‌آر‌آی با تلاش همزمان بخش دولتی و خصوصی وارد استان شد بخش عمده‌ای از این دغدغه فرو نشست. دغدغه ی فقدان ام‌آر‌آی از بین رفته و یک دغدغه دیگر جای آن را گرفته بود و آن هم اینکه زمانی که به هر دلیلی تنها دستگاه موجود آن زمان غیرفعال می شد باز هم برمی‌گشتیم به سالهای نداشتن ام‌آر‌آی و راهی جاده‌ها شدن. نگارنده که خود در زمان خرابی همان تنها دستگاه به قصد انجام ام‌آر‌آی راهی کرمانشاه شده و در همین مسیر دچار سانحه شده و چیزی نمانده بود شوق انجام ام‌آر‌آی تا ابد بر دل او بماند در یکی از نشریات محلی استان به این موضوع اشاره کرده و کم کاری مجموعه دانشگاه در حل این مشکل را یاد آور شد. – نشریه پیک ایلام ، شماره خرداد 92 –
زمانی که با همت و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی این معضل نیز برطرف شد و دومین دستگاه ام‌آر‌آی وارد استان شد می توان گفت این دغدغه تقریبا برای همیشه از بین رفت .
اکنون اولویت ها چیزهای دیگری است . در شرایطی که خرابی تنها دستگاه سی‌تی‌اسکن شهرستان ایلام منجر به شرایطی می شود که در شماره‌ی پیشین نشریه به تفصیل از آن سخن رفت و فقدان تجهیزات دیگری از جمله رادیوتراپی، سی‌تی‌آنژیو و ... به مراتب حیاتی هستند باخبر شدیم که دانشگاه علوم پزشکی قصد ورود سو.مین دستگاه ام آر آی را به استان دارد!
اگر چه مجریان قانون خود می‌دانند که نظام سطح‌بندی در تمام کشور به گونه‌ای است که به نسبت جمعیت اجازه ورود و نصب تجهیزات سرمایه‌ای از قبیل ام‌ار‌آی داده می‌شود و برای استانی با کمتر از یک میلیون نفر جمعیت اگر چه در شرایط بسیار رویایی و خاصی می‌تواند مفید فایده هم باشد اما از آنجا که تا تحقق آن رویاها فاصله‌ای بعید داریم ذهن نگارنده به سمت دلایل دیگری برای خرید دستگاه می‌رود. دلایلی که همه ی اولویت ها و نیازسنجی ها را زیر پا گذاشته بی اعتنا به نیازهای واقعی مردم مظلوم استان در پی منافع دیگری است . دلایلی که حتی پیشنهاد فروش دستگاه مرکز بقیه اله به بخش دولتی را ناشنیده میگیرد . دلایلی که عقد قرارداد هر دو مرکز موجود را با دانشگاه طبق تعرفه های دولتی و در راستای اجرای برنامه تحول نظام سلامت نادیده می گیرد و حاضر می شود نزدیک به 50 میلیارد ریال از پول دانشگاه را صرف خرید دستگاهی بکند که اولویت استان نیست .
در همین راستا پرسش نگارنده از مسوول اداره بازرسی دانشگاه علوم پزشکی اگرچه منجر به خبر کنسلی احتمالی ورود دستگاه سوم به استان را داشت اما به نظر می رسد عزم ورود دستگاه سوم جدی تر از همه چیز است.
