ذی نفعان و ذی ضرران تعطیلی ایلام سرنگ
در حالی که اخبار مربوط به بیکاری موقت برخی کارگران کارخانه قند اهواز و میخ سازی یزد و پلی اکریل اصفهان و معدنی در کرمان و دفاتر خدمات نوسازی و .... کماکان بر خروجی خبرگزاری هاست و مسوولین زیادی را درگیر رفع مشکل کرده کارگران کارخانه ی ایلام سرنگ در مظلومانه ترین شکل ممکن ماه هاست که بیکارند.
ازطرفی به استثنای نشریه ایمن که در سخن سردبیر شماره 36 خود به موضوع اشاره کرد در هیچ جای دیگر ندیدیم و نشنیدیم که کسی پیگیر موضوع باشد.
حال سوال اینجاست که منافع فعال بودن یا نبودن ایلام سرنگ به چه کسانی می رسد؟
اولین ذینفعان که همان کارگران کارخانه هستند که ماه هاست بیکارند و سازمان بیمه هم به دلایل خود بیمه بیکاری به آنها پرداخت نکرده است. ذینفعان دوم مدیران کارخانه هستند که در لحظه نگارش این مطلب در کشور کانادا به سر برده و شما خواننده محترم می توانید حدس بزنید که میزان اهمیت موضوع برایشان چقدر است؟ در واقع اگر بیکار شدن یک کارگر ایلامی تمام زندگی اش را تحت الشعاع قرا رمی دهد تعطیلی یکی از چندین کارخانه ی صاحبان ایلام سرنگ شاید چندان هم برایشان اهمیت نداشته باشد. کمااینکه تماس تلفنی نگارنده با مدیر شرکت با این دیالوگ ایشان تمام شد که "شما اگر دستت می رسد برای کارخانه میلگردسازی من در ایوان فکری بکن! ایلام سرنگ را خودم یک کاری می کنم" !
ذینفع بعدی مسوولین صنایع و بازرگانی استان هستند که قاعدتا باید از داشتن تولید کننده ای موفق به خود ببالند و از تعطیلی اش خواب نداشته باشند. این مسوولین الان کجا هستند ؟
ذینفع بعدی دانشگاه علوم پزشکی است که به دلیل ماهیت پزشکی تولیدات کارخانه می بایست درگیر موضع باشد که نیست.
ذینفعان دیگری در حوزه های دیگر هم می توان برشمرد که به شکل غیرمستقیم در سالهای سودآوری ایلام سرنگ شریک منفعت بوده اند و اکنون نه.
و اما مردم این استان که در واقع ذی ضرران اصلی هستند و با تعطیلی موفق ترین کارخانه تولیدی استان شان میخی محکم بر تابوت برخی آرزوهایشان کوبیده می شود.
