دردسرهای یک عکس برداری ساده
در هفته ی گذشته برای عکس برداری از یک مورد مشکوک به شکستگی برای یکی از بستگان که سالمند نیز هست و از اطراف ایلام به مرکز استان آمده بود به بیمارستان خصوصی کوثر مراجعه کردیم و با کمال تعجب با این پاسخ مواجه شدیم که اینجا عکس برداری ندارد و به بیمارستان دیگری بروید. با توجه به درد شدید بیمار، او را به مرکز درمانی نیروهای مسلح واقع در میدان کشوری رساندیم. در آنجا اظهار داشتند نیم ساعت صبر کنید! چون آزمایشگاه در طبقه ی بالا مشغول به کار است و با توجه به اینکه برق آزمایشگاه و رادیولوژی از هم جدا نیست فقط باید یکی از آنها کار کند! بعد از نیم ساعت هم به ما اعلام کردند که کارتان به این زودی ها راه نمی افتد و بهتر است جای دیگری بروید. بعد از این ماجرا هم به بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) رفتیم و در آنجا بالاخره موفق به عکس برداری از پای مصدوم شدیم.
بعد از جابجایی های بسیار که موجب تحمل درد شدید بیمار سالمند شد این سوال پیش می آید که چرا یک مرکز تشخیصی درمانی به یک دستگاه عکس برداری ساده مجهز نباشد و در مواقع اورژانسی بیمارانی که روی اسم بیمارستان یا درمانگاه حساب می کنند باید چکار کنند؟ آیا کسی بر این شرایط نظارتی هم دارد؟
یک شهروند
