کره جنوبی پلاسما درمانی را برای درمان مرس آزمایش می‌کند
کره جنوبی به صورت آزمایشی پلاسما درمانی را برای مداوای مبتلایان به سندروم تنفسی کوروناویروس نوظهور (مرس) در دو بیمارستان آغاز می‌کند.
در این روش خون کسانی که پس از ابتلا به این بیماری بهبود یافته‌اند گرفته می‌شود و سلول‌های آن جدا می‌شود تا پلاسما به دست آید؛ سپس این پلاسما به افراد مبتلا تزریق می‌شود.
اساس این روش این است که فرد بهبود یافته، در خون خود پادتن‌هایی (آنتی‌بادی) دارد که ویروس را مهار کرده‌اند بنابراین این پادتن‌ها می‌توانند به فرد مبتلا هم در مبارزه با بیماری کمک کنند.
کئون جون ووک، رئیس اداره بهداشت عمومی وزارت بهداشت کره جنوبی گفته است که درباره نتیجه پلاسمادرمانی در کره جنوبی "زمینه بالینی کافی وجود ندارد"، اما این وزارتخانه به توانایی‌های درمانی متخصصان خود "اعتماد کامل" دارد.
این روش پیش از این برای درمان ابولا و سارس (SARS) هم به کار گرفته شد چون در هر دو مورد درمانی برای بیماری وجود نداشت.
از ماه گذشته میلادی که ویروس مرس در کره جنوبی شیوع پیدا کرد تا کنون ۱۵۴ نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند.
اولین مورد ابتلا مرد ۶۸ ساله‌ای بود که به خاورمیانه سفر کرده بود و تصور می‌شود او منشا گسترش ویروس بوده است.
دولت کره جنوبی می‌گوید شیوع بیماری کند شده، اما هنوز نگرانی و شایعه در این کشور فراگیر است.
سازمان بهداشت جهانی نیز در آخرین ارزیابی خود از شیوع این بیماری در کره جنوبی، بر اساس موارد ابتلای روزانه، شیوع بیماری را کندتر از قبل می‌داند.
در ابتدای شیوع بیماری در کره جنوبی، که اولین مورد شیوع خارج از عربستان سعودی بود، دو نگرانی عمده وجود داشت، اینکه شاید ویروس کره جنوبی از نظر ژنتیکی با ویروسی که در خاورمیانه شایع شد فرق داشته باشد و اینکه الگوهای انتقال آن متفاوت باشد.
اما بررسی ویروس شناسان کره جنوبی و چین نشان داد که ویروس کره جنوبی فرقی با ویروس خاورمیانه ندارد.
این ویروس در سال ۲۰۱۲ شناسایی شد و برای آن درمان یا واکسن وجود ندارد.
مهمترین علائم ابتلا به مرس عبارتند از: تب (بیش از ۳۸ درجه)، سرفه، تنگی نفس، تهوع و استفراغ و اسهال.
بیماری در موارد شدید ممکن است به عفونت ریه (پنومونی) و نارسایی کلیه منجر شود.
این ویروس در انسان زیاد مسری نیست و برای انتقال آن تماس نزدیک با فرد مبتلا لازم است.
تماس نزدیک مواجهه چهره به چهره به مدت بیش از پانزده دقیقه توصیف شده است.
کارکنان بهداشتی و درمانی از این نظر بیش از جمعیت عادی در خطر قرار دارند.
