ایلام و تب کریمه کنگو

آیا اگر موردی از تب کریمه کنگو در ایلام مشاهده شود آمادگی لازم جهت جلوگیری از شیوع آن وجود دارد؟ آیا از افراد مشکوک نمونه گیری می شود؟ آیا آموزش های لازم به مردم داده شده است؟

 

شش نفر به تب کریمه کنگو در سیستان و بلوچستان مبتلا شدند

رییس مرکز بهداشت سیستان و بلوچستان گفت: شش بیمار مبتلا به تب کریمه کنگو از ابتدای امسال تاکنون در این استان شناسایی و درمان شدند. بر اساس آمارهای ارائه شده، آثار این بیماری برای نخستین بار به دنبال ورود دام های آلوده از کشورهای افغانستان و پاکستان در سال ۱۳۷۹ در سیستان بلوچستان مشاهده شد که عمده مبتلایان در شهرهای شمالی و مرکز استان بودند، با توجه به ناشناخته بودن تب کریمه کنگو در آن سال ها حدود ۴۰۰ نفر از مردم سیستان و بلوچستان به این بیماری مبتلا شدند.

از ابتدای امسال تاکنون از ۲۶ فرد مشکوک به بیماری تب کریمه کنگو در سراسر استان ۷۸ نمونه گیری انجام و به آزمایشگاه تشخیصی تب های خونریزی دهنده در تهران ارسال شده است.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در این باره اظهار داشت: از ۷۸ نمونه ارسالی به تهران، شش نفر (همگی مرد) مثبت گزارش شده و این بیماران پس از درمان کامل از بیمارستان مرخص شدند و هم اینک هیچ موردی از ابتلا به تب کریمه کنگو در این استان وجود ندارد.

سید مهدی طباطبائی در گفتگو با مهر بیان کرد: سه نفر از مبتلایان به این بیماری ساکن زاهدان و سه نفر دیگر ساکن سراوان، چابهار و کنارک بودند.

وی افزود: بیماری خونریزی دهنده‌ی تب‌دار حاد که عامل آن از گروه آربوویروس‌ها بوده و از طریق گزش کنه و یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل می‌شود، در آسیا، اروپا و آفریقا وجود داشته و ضمن مرگ و میر بالا، همه گیری‌های داخل بیمارستانی آن شایع است، کنه‌ها در انتقال بیماری نقش مهمی داشته و قصابان، سلاخان، کارکنان کشاورزی، کشتارگاه‌ها، دامپزشکان، پزشکان، شاغلان در آزمایشگاه‌ها از افراد در معرض خطر محسوب می‌شوند.

وی یاد آور شد: در سال‌های اخیر بیش از صدها مورد انسانی مبتلا به بیماری در کشور مورد تایید قرار گرفته و ده‌ها مورد فوت در استان‌های خوزستان، بوشهر، چهار محال و بختیاری، سیستان وبلوچستان، آذربایجان غربی، یزد، کرمان، تهران، اصفهان و فارس گزارش شده‌اند و با توجه به ورود بی رویه دام به خصوص قاچاق آن از کشور پاکستان و افغانستان، نگهداری دام‌ها در جوار اماکن مسکونی، فرهنگ مصرف بالای گوشت توسط مردم منطقه و تامین بخشی از گوشت مصرفی مورد نیاز از طریق کشتارهای غیر‌مجاز و غیر بهداشتی در سطح شهر ملاحظه می‌شود.

طباطبائی بیان کرد: احتمال مشاهده بیماری تب کریمه کنگو در تمام طول سال وجود دارد اما عمده فعالیت ناقل این بیماری در فصل بهار و تابستان به سبب شرایط جوی است.

رئیس مرکز بهداشت سیستان و بلوچستان افزود: با توجه به اینکه تب کریمه کنگو عمدتا یک بیماری شغلی است که قصاب ها، دامداران و سلاخان بیشتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند، متاسفانه یک چهارم مبتلایان به این بیماری در استان زنان خانه دار و در بعضی موارد دانش آموزان بودند.

وی ادامه داد: مهمترین دلیل گسترش شیوع این بیماری در زنان خانه دار و دانش آموزان می تواند نگهداری دام در منازل و خرد کردن گوشت دام به محض کشتار باشد.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان آمار خطرناک مرگ بر اثر بیماری تب کریمه کنگو در منابع علمی را ۳۰ تا ۵۰ درصد عنوان کرد و گفت: میانگین ۱۵ درصدی مرگ بر اثر این بیماری در سیستان و بلوچستان نسبت به سایر نقاط کشور و دنیا خیلی پایین تر است.

وی گفت: ۴۲ درصد از موارد بیماری به گروه سنی ۲۰ تا ۲۹ سال یعنی جمعیت فعال جامعه تعلق داشته و ۸۰ درصد آنها را مردان شامل می‌شوند، ضمنا افراد در تماس با دام، کارگران کشتارگاه و کارگاه‌های بسته‌بندی گوشت و قصابان از جمله گروه‌های درمعرض خطر بیماری بوده و ۶۰ درصد موارد را در بر می‌گیرند و خانم‌های خانه‌داری که در محل‌های مسکونی خود دام نگهداری کرده یا سابقه خرد کردن گوشت را دارند با اختصاص حدود ۲۰ درصد از موارد بیماری در رتبه بعدی قرار دارند.

طباطبائی بیان کرد: تب کریمه کنگو به راحتی قابل کنترل است و می توان به آسانی و با رعایت اصول بهداشتی شامل آموزش نکات ایمنی و بهداشتی به مردم و نظارت بر خرید گوشت ذبح شده از محل های معتبر و استاندارد توسط شهروندان، عوارض ناشی از این بیماری را به حداقل رساند.

وی تاکید داشت: شهروندان باید بیمار مشکوک به تب خونریزی دهنده را به سرعت به بیمارستان منتقل کرده و در هنگام ملاقات یا تماس با بیمار از وسایل حفاظت فردی شامل کلاه، ماسک، عینک، دستکش، روپوش، پیش بند پلاستیکی، و چکمه یا روکفشی استفاده کنند و از تماس با خون یا ترشحات بدن بیمار پرهیز کنند.

رئیس مرکز بهداشت سیستان و بلوچستان گفت: دوره نهفتگی این بیماری حدود ۱۰روز است و اگر بیمار به محض بروز علایمی که ذکر شد، با مراجعه به پزشک، اقدامات درمانی روی او انجام گیرد، بهبود می‌ یابد اما درصورتی که تشخیص و درمان بیماری دیر باشد احتمال مرگ فرد مبتلا زیاد است.